Ένα κείμενο μου στο οποίο κατατίθενται σκέψεις προβληματισμούς αλλά και μια απόπειρα ανάλυσης της σημερινής κατάστασης από την πλευρά των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Βρισκόμαστε σε μια ιστορική κόψη ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Στο χέρι μας και στους αγώνες μας είναι να φέρουμε το καλύτερο!
Επισπεύδω την δημοσίευση του κειμένου ώστε να βγει πριν την μεγάλη κινητοποίηση της 12 Γενάρη.
Αυτή η κινητοποίηση έχει για μένα τεράστια ιστορική αξία και είναι για το απελευθερωτικό κίνημα μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να κάνει την δική του επίδειξη δύναμης. Αξίζει να αφιερωθούν οι ώρες που έχουν απομείνει για την εντατική προώθηση της κινητοποίησης στον περίγυρο και τους γνωστούς μας ώστε κανείς να μην λείψει!
Στο κείμενο χρησιμοποιώ τις έννοιες του αντεξουσιαστή, αυτόνομου και αναρχικού σαν είναι ίδιες και χρησιμοποιώ αποκλειστικά τον όρο του αναρχικού. Το ξέρω ότι αυτό δεν είναι σωστό αλλά το κάνω κατ’εξαίρεση καθώς μπροστά στην συνολική επίθεση που δέχεται ο ελευθεριακός χώρος δεν έχει σημασία εδώ η ακριβολογική χρήση των διαφόρων επιθέτων που περιγράφουν πολιτικές στάσεις ελεύθερων ανθρώπων. Το αναρχικός είναι αρκετό…
Μια μικρή αναδρομή από τις αρχές του 2012.
Οι εξελίξεις και τα γεγονότα τρέχουν με τέτοιο καταιγιστικό ρυθμό ώστε ακόμη και μια σύνοψη της σημερινής κατάστασης και των δυναμικών της στην Ελλάδα να είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Αξίζει όμως να αναζητήσουμε αυτή την σύνοψη αν θέλουμε οι παροντικές και μελλοντικές δράσεις μας να έχουν έναν μπούσουλα και να είναι αποτελεσματικές στις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες της εποχής.
Αφετηρία μας παίρνουμε το 2012 απο τις αρχές του. Έχουν συμβεί από τότε τόσα πολλά και διαφορετικά γεγονότα που αυτός ο χρόνος μοιάζει με ολόκληρη δεκαετία και έτσι απαλασσόμαστε από την ανάγκη να δούμε το σήμερα από πιο παλιά οπτική. Το 2012 ήταν μια συγκλονιστική χρονιά για την Ελληνική ιστορία. Αλλά αυτό που κάνει ακόμη πιο συναρπαστικό και απρόβλεπτο το 2012 είναι η αμφισημία και το αμφίρροπο του. Στο 2012 τοποθετήθηκαν όλες οι ιστορικές πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να επηρεάσουν και να διαμορφώσουν το μέλλον του τόπου. Διάφορες εκδοχές της αριστεράς, η αναρχία, ο φασισμός, ο συγκερασμός νεοφιλελευθερισμού και φασισμού (όπως εκφράζεται από ΝΔ) Θα μείνει στην ιστορία ως η χρονιά της έναρξης της λυσσασμενης μάχης μεταξύ τους.
Το 2013 όμως, όπως δείχνει και από την αρχή του, μπορεί να είναι η χρονιά που θα αποφασίσει για την έκβαση του πολέμου ή τουλάχιστον ως η χρονιά που θα γίνουν λυσσαλέες μάχες για να γίνει αυτό πράξη.
Το φόντο της ιστορίας παραμένει η πρωτοφανής κατάρρευση του Ελληνικού καπιταλισμού (απότοκη της παγκόσμιας κρίσης του 2008) και η αποικιακή κηδεμονία (το είδος της κηδεμονίας δηλαδή που προσφέρεται σε αποικίες και κατακτημένες χώρες) από μηχανισμούς σαν το ΔΝΤ, παγκόσμιο όργανο των τραπεζιτών και του χρήματος.
Στις αρχές του 2012 η χώρα ετοιμαζόταν να δεχτεί το δεύτερο μνημόνιο και άλλο ένα κύμα κατεδάφισης εργατικών δικαιωμάτων και βοηθημάτων. Το 2012 ξεκίνησε με οργή και τις πιο εκτεταμένεςκαι επίμονες συγκρούσεις στον δρόμο με τους μπάτσους του συστήματος.Η 12 Φλεβάρη τους φόβισε. Έπρεπε να ενεργοποιηθεί η βαλβίδα των εκλογών και η αλλαγή της ατζέντας.
Τον Μάρτη η ΝΔ επισημοποιεί την στροφή της στον φασισμό αναδεικνύοντας με ρατσιστικό τρόπο το μεταναστευτικό ως το κυριότερο πρόβλημα. Η αλλαγή της τακτικής της δίνει τεράστια ώθηση στην χρυσή αυγή που εμφανίζεται σαν απόλυτα δικαιωμένη και σαν η γνήσια φασιστική δύναμη που ‘τα έλεγε από παλιά’
Οι πρώτες εκλογές τους φόβισαν. ΠΑΣΟΚ-ΝΔ καταποντίστηκαν. Οι δεύτερες προκηρύχτηκαν σε ένα κλίμα ψυχολογικής τρομοκρατίας και εξωφρενικής κινδυνολογίας με στόχο ένα αριστερό κόμμα που το 2009 και με την δεξιά του πτέρυγα που αργότερα αποσχίστηκε είχε πάρει 4%! Καταστάσεις ροκ!Οι ναζί της χρυσής αυγής εμφανίζονται για πρώτη σαν μαζικό εκλογικό κόμμα.
Ο ψυχολογικός πόλεμος κάνει το θαύμα του και τα γερόντια ψηφίζουν με εντυπωσιακά ποσοστά ΝΔ ξαναβγάζοντας πρώτη την παράταξη της Μέρκελ.
Το καλοκαίρι κυλά σε ένα ντελίριο ρατσισμού που δίνει παλι ώθηση στην χρυσή αυγή και πολλαπλασιάζει τα ρατσιστικά εγκλήματα κατά της ζωής που είχαν ήδη ανέρθει σε επίπεδα ρεκόρ. Τον Σεπτέμβρη η κατάσταση έχει γίνει τόσο απελπιστική ώστε μαζί με το επίσημο κρατικό πογκρόμ Δίας και τις ανεπίσημες ρατσιστικές επιθέσεις της χρυσής αυγής να έρθουν και οι επίσημες ρατσιστικές επιθέσεις της χρυσής αυγής στα πανηγύρια! Φαινόταν κάθε μέρα να βουλιάζουμε σε νέο πάτο. Και τότε ήταν που το κράτος συνέλαβε αντιφασίστες και τους βασάνισε στα κρατητήρια του. Υπήρχε έντονη η αισθηση ότι ζούμε πλέον σε φασιστικό καθεστώς.
Και δεν άργησε να εμφανιστεί το νέο κύμα (υπαγορευμένο ως συνήθως από ΔΝΤ και Τρόικα…)που ήθελε να σαρώσει ό,τι είχε απομείνει από τα προηγούμενα μνημόνια. Οι αντιστάσεις σε αυτό υπήρξαν εμφανώς κατώτερες σε σχέση με τα προηγούμενα μνημόνια. Ο κόσμος στις διαδηλώσεις ήταν πιο λίγος από ποτέ ενώ με εξαίρεση τις7 Νοέμβρη την μέρα που ψηφίστηκε το νέο μνημόνιο, και η μαχητικότητα και το ηθικό ήταν πιο χαμηλά από ποτέ...Και μετά είδαμε την εκ νέου σκλήρυνση του κράτους και την περαιτέρω αύξηση της καταστολής του. Είδαμε να χτυπιέται ανελέητα ακόμη και διαδήλωση για την γούνα ενώ είδαμε και κάτι εντελώς καινούργιο και ανατριχιαστικό: την ανοιχτή σύμπραξη αστυνομίας και χρυσής αυγής για να περιφρουρηθούν οι συγκεντρώσεις της τελευταίας! Και αυτή η σύμπραξη να σημαίνει πολλές διμοιρίες ΜΑΤ να επιτίθενται με μανία σε αντιφασίστες για να μπορούν οι χρυσαυγίτες να κάνουν ανενόχλητοι τις ναζιστικές συγκέντρωσεις τους!
Φτάνοντας στο τώρα του κρατικού φασισμού...
Κι ενώ τα πράγματα φαίνονταν ότι δεν μπορούν να πάνε χειρότερα έρχεται η 21 Δεκεμβρη που αποδεικνύει ότι μπορούν! Εισβολή και σφράγισμα της ιστορικότερης κατάληψης της Αθήνας, της Βίλα Αμαλίας! Με το πιο άθλιο και αστείο πρόσχημα χωρίς καμιά αφορμή και συλλαμβάνοντας σαν εγκληματίες όσους κοιμόντουσταν εκεί! Αυτό είναι ο ορισμός της κρατικής προβοκάτσιας και επίσης επίδειξη ωμού κρατικού φασισμού. Και πριν περάσουν κάποιες μέρες από αυτό (που από μόνο του ήταν σοκαριστικό και φρικαλέο) γίνεται η εισβολή στην ΑΣΟΕΕ και η καταστροφή αυτοδιαχειριζόμενων χώρων μέσα στην σχολή. (μαζί με τις δεκάδες συλλήψεις μεταναστών που το έγκλημα τους ήταν ότι ήταν μικροπωλητές!) Γίνεται δηλαδή η πρώτη ξεδιάντροπη επίθεση του κράτους μέσα στις σχολές για να καταστείλει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσα στο Πανεπιστήμιο! (και ακόμη έχουν μούτρα κάποιοι να μιλάνε για οργανώμενο σχέδιο αποσταθεροποίησης δείχνοντας τους αναρχικούς…)
Επειδή μιλάμε για εγκληματικές φιγούρες που είναι στεγνές από ανθρώπινα αισθήματα και με έκδηλες σαδιστικές επιθυμίες αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι με αυτά τα καθάρματα θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα.
Δεν τους έφτανε που εξαθλίωσαν έναν ολόκληρο λαό, που ξεφτίλισαν την εργατική τάξη και τα δικαιώματα της, που ακόμη μας έχουν την θηλιά του χρέους, που συνεχίζουν το έγκλημα τους παριστάνοντας και τους αισιόδοξους και επιτυχημένους, έπρεπε (κι ίσως γιατί είχαν κάνει όλα τα προηγούμενα) να κηρύξουν τον πόλεμο στους αναρχικούς. Να κατασκευάσουν εσωτερικό εχθρό και εξιλαστήριο θύμα, να υιοθετήσουν ΚΑΙ σε αυτόν τον τομέα την ατζέντα και την πολιτική της χρυσής αυγής.
Κι έτσι ο κύκλος ολοκληρώθηκε για να οξύνει την συνειδητοποίηση ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα φασιστικό καθεστώς. Κι ύστερα βλέπεις μετά από όλα αυτά πολιτικούς που δεν είναι στην ΝΔ σαν την φώφη γεννηματά να αποκαλούν αυτό το αίσχος δημοκρατική ομαλότητα και να συντάσσονται 100 % με την φασιστική ΝΔ στο έργο της να πατάξει τους αναρχικούς και τους άλλους ελεύθερους ανθρώπους. (λογική εξέλιξη του ΔΝΤ ΠΑΣΟΚ που ολοκληρώνει το ανείπωτο κατάντι του…)Για αυτά τα φερέφωνα της ΝΔ, το σχέδιο ανομίας και αποσταθεροποίησης βρίσκεται στην ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ του κόσμου να μην περάσει ο φασισμός τους. Οι λέξεις έχουν χάσει κάθε νόημα στο στόμα τους. Τις έχουν διασύρει πέρα από κάθε περιγραφή και σε επίπεδα οργουελιανά. Ο κρατικός φασισμός που χτυπάει αυτοδιαχειριζόμενουε χώρους είναι για αυτούς η δημοκρατική ομαλότητα! Η αντίσταση στον κρατικό φασισμό είναι οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης της δημοκρατίας! Πρέπει να πάει στην σταλινική εποχή για να βρει πάλι κανείς τέτοιο βιασμό της πραγματικότητας και της εννοιολογικής της παρουσίασης!(και μετά σκέφτεσαι ότι σε αυτόν τον τόπο είχαν βαφτιστεί προδότες αυτοί που πολέμησαν τους ναζί και πατριώτες όσοι συνεργάστηκαν μαζί τους…Επομένως έχουν νωπές ιστορικές εποχές για να εμπνευστούν στον νέο κύκλο αθλιότητας τους τα σημερινά πολιτικά καθάρματα…)
Είναι φανερό ότι τα τρία κόμματα της τρόικας συνιστούν σε ένα επίπεδο ένα και μοναδικό σχηματισμό με τρία διαφορετικά πρόσωπα. Η προώθηση του φασισμού μπορεί να έχει μπροστάρη την ΝΔ και ανθρώπακια σαν τον Σαμαρά, τον Δένδια και τον Κεδίκογλου αλλά δεν θα μπορούσε να σταθεί αν δεν είχε την αμέριστη συμπαράσταση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ που έχουν γίνει οι cheerleaders του φασισμού της ΝΔ.
Φτάσαμε σε υποτίθεται γραφεία αριστερού κόμματος να εισβάλουν τα ΕΚΑΜ γιατί αναρτήθηκε από εκεί ένα πανό αλληλεγγύης! Απίστευτα πράγματα που αρμόζουν σε φασιστικά κόμματα. Και στο εξής είναι σωστό να λέμε την ΔΗΜ.ΑΡ ΦΑΣ.ΑΡ (Φασιστική Αριστερά)
Υπολογίζοντας χωρίς το Ζωντανό…
Ο εκφασισμός λοιπόν του κράτους και της κοινωνίας επελαύνει και τώρα αξιώνει να συντρίψει το πιο ζωντανό και ανυπότακτο κομμάτι της κοινωνίας: Το ίδιο το αναρχικό κίνημα. Εδώ όμως θα συναντήσει απρόβλεπτες δυσκολίες και ζωντανή αντίσταση. Όχι τυχαία το καθεστώς και τα τσιράκια του σκούζουν από τώρα! για οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης και μιλούν αυτοί για τρομοκρατία! Έχουν πάρει μια γεύση της αντίστασης που θα συναντήσουν και δεν τους άρεσε καθόλου! Και που να δουν τι τους έρχεται…
Μέσα σε όλα αυτά και στα πλαίσια της επιθετικής προώθησης τους του πολέμου τους που θέλει να συντρίψει τους ελεύθερους ανθρώπους, μπορούν να προβάλουν ότι ο φασισμός τους είναι δημοφιλής, την ΝΔ να ανεβάζει ποσοστά και να ξαναείναι πρώτη, την πλειοψηφία της κοινωνίας να συντάσσεται με την καταστολή των καταλήψεων και των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων. Είναι τόσο απατηλό ψεύτικο και γελοίο όλο αυτό όσο και η αγχωμένη παρουσιάστρια του σκαί που θέλει να αποδείξει ότι ένας αναρχικός δεν έχει σχέση με την κοινωνία, δεν είναι σπλάχνο της και δεν μπορεί να την εκφράζει!
Νόμο και τάξη θέλει η συντηρητική πλειοψηφική σαβούρα κι ας παγώνει μέσα στον χειμώνα! Κι εφησυχάζουν με αυτές τις σκέψεις και ξεχνούν οι ηλίθιοι απλά μαθήματα ιστορίας. Τον Μάη του 68 που έγινε σε μια κοινωνία που κατά 60% ψήφισε εκείνη την χονιά Ντε Γκώλ. Ότι το ίδιο το πολυτεχνείο έγινε στην χώρα που μετά έδωσε 54% στον καραμανλή και ο Δεκέμβρης που έδωσε στον Παπανδρέου 45%. Είναι τόσο αστείοι ώστε πιστεύουν ότι τέτοιες κατασκευασμένες αδρανείς και παθητικές πλειοψηφίες τούς παρέχουν κάποια προστασία!
Η πραγματικότητα είναι άλλη και πολύ πιο ζοφερή για την πλευρά τους. Η ΝΔ είναι χωρίς αξιόλογη κομματική βάση. Τα γραφεία της που ορθώς καίγονται είναι άδεια απο μέλη. Η τηλεόραση μπορεί να παραμυθιάζει τους μισούς αλλά οι άλλοι μισοί την μισούν με μίσος ορθολογικό και παθιασμένο! Η προπαγάνδα της τηλεόρασης δεν περνάει όπως πέρναγε και είναι μηδενική η απήχηση της στην νεολαία. Η οικονομική πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για να καλύπτεται με αστυνομικά υπερθεάματα. Ένας λαός μπορεί να είναι ηλίθιος, δειλός και συνένοχος αλλά θα έπρεπε να φτάσει σε τεράστια βάθη βαρβαρότητας για να δει στις σημερινές συνθήκες την βίλα αμαλία σαν εχθρό του. Κι όχι δεν θα καταφέρουν να τον φτάσουν σε αυτό το πανάθλιο επίπεδο!Όλες οι κινητοποιησεις που έχουν γίνει στον δρόμο έχουν γίνει υπέρ των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων και καμιά κατά τους!
Και το κυριότερο! Έχουν να τα βάλουν με ζωντανούς ανθρώπους και όχι με οπάδους, ούτε με τσιράκια και χειροκροτητές! Ο Αναρχικός πολιτικός χώρος είναι φυσιολογικά το τελευταίο καταφύγιο ελεύθερων ανθρώπων που θα ασφυκτιούσαν και δεν θα ανέχονταν τον αρχηγισμό, την ιεραρχία και τον οπαδισμό των άλλων πολιτικών χώρων. Κι ήταν από τέτοιους ανθρώπους που προέκυψε η ιστορική 9 γενάρη και η ηρωική ανακατάληψη της βίλα αμαλίας.
Η Ιστορικότητα της 9 Γενάρη 2013 για το συνολικό απελευθερωτικό κίνημα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα κρατικού και κοινωνικού φασισμού κάποιοι γενναίοι και αποφασισμένοι σύντροφοι και συντρόφισσες επανακαταλαμβάνουν την βίλα αμαλίας! Κατανικώντας την αστυνομική καταστολή ξαναπαίρνουμε το κτίριο στα χέρια μας! Η αντίδραση του κράτους ήταν ζηλευτή για τους οπαδούς του Παπαδόπουλου και του Μεταξά, αντάξια ενός φασιστικού καθεστώτος όπως είναι το σημερινό. Η περιοχή σφραγίζεται. Έρχονται ολόκληρα ΕΚΑΜ με όπλα, το κτίριο ξαναπερνάει γρήγορα στα χέρια του κράτους με αιχμαλώτους όσους συμμετείχαν στην κατάληψη του. Όμως τα πρόσωπα των αιχμαλώτων είναι γελαστά! Ψηλά το κεφάλι! Με συνθήματα ελευθερίας και αγώνα! Ήταν μια συνειδητή ενέργεια που αψήφησε τον κρατικό φασισμό για να διεκδικήσει το αυτονόητο. Η στάση τους αυτή μέσα σε μια τέτοια εξατομικοποιημένη, αδιάφορη, παγερή και απαθής κοινωνία δημιουργεί μια ρωγμή ζωής στο κοινωνικό σώμα. Όσοι ακόμη έχουν ανθρωπιά μέσα τους συγκινούνται και εμπνέονται.
Η αντίσταση είναι διαρκής στις 9 Γενάρη. Με το που αιχμαλωτίζονται οι σύντροφοι κάποιοι άλλοι (και κυρίως γυναίκες) πηγαίνουν στα γραφεία της ΔΗΜ.ΑΡ για να κρεμάσουν πανό αλληλεγγύης και να πιέσουν την ΔΗΜ.ΑΡ να πάρει θέση. Πήρε! Έφερε τα ΕΚΑΜ που συλλάβαν τους πάντες. Η ΦΑΣ.ΑΡ κρατάει ξινισμένα τα τελευταία προσχήματα. Δεν θα κάνει μήνυση. Αλλά έχει ήδη ξεβρακωθεί για το ότι έφερε τα ΕΚΑΜ στα γραφεία της.
Αργότερα μια άλλη αυθόρμητη συγκέντρωση πάει προς σύνταγμα ενώ μια άλλη υπάρχει στην βικτώρια. Χτυπάνε την συγκέντρωση που συγκλίνει όπως και η άλλη προς το πολυτεχνείο.
Εκεί θα γίνει ίσως η μαζικότερη συνέλευση αναρχικών όλων των εποχών με την συμμετοχή χιλιάδων.Μέσα στην συνέλευση εκφράζονται διάφορες στάσεις και απόψεις. Αμυντικές και επιθετικές, φοβικές και θαρραλές με γνώμονα να ανοίξει το όλο ζήτημα προς την κοινωνία. Απο κει θα πάει πολύς κόσμος για να συμπαρασταθεί στην Γαδά ενώ η μέρα έχει φορτιστεί και από την εισβολή των μπάτσων στο σκαραμαγκά στην πατησίων. Το κράτος έχει λυσσάξει και θέλει εκδικητικά να επιταχύνει το οργανωμένο σχέδιο καταστολής του. (που για πουλημένους πολιτικούς όπως η Φώφη συνιστά δημοκρατική ομαλότητα!)
Η 9 Γενάρη δεν μπορεί παρά να είναι η καλύτερη προετοιμασία για τις 12 Γενάρη. Έδειξε αποφασιστικότητα, θάρρος, αυταπάρνηση και συσπείρωση. Σε μια μεγαλύτερη κλίμακα αυτό θέλουμε να δείξει και η 12 Γενάρη.
Στην κατάληψη Σκαραμαγκά…
μπορούσες να κάνεις δωρεάν μαθήματα χορού,μαθήματα σε πίστα αναρρίχησης,να επισκευάσεις το ποδήλατο σου,να κάνεις χρήση της δανειστικής βιβλιοθήκης,να μάθεις να φτιάχνεις μόνος σου πράγματα στο ξυλουργείο,να δεις ταινίες στην αίθουσα προβολών χωρίς εισιτήριο,να πιείς καφέ στο αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο,να πάρεις μέρος στην συλλογική κουζίνα,να κάνεις μαθήματα ραπτικής,να χρησιμοποιήσεις ηλ.υπολογιστές,να συμμετέχεις σε πολιτικές συζητήσεις και δράσεις,να κάνεις αντιφασιστικές δράσεις.
Δεν είναι να απορείς που για την κυβέρνηση θεωρείται άντρο ανομίας! (τέτοια κύτταρα πολιτισμού χτυπά το σημερινό καθεστώς και ναι έτσι ‘κατάντησε’ ο χόρος της μαρίας κάλας. Η ίδια αν ζούσε πιθανά να ήταν περήφανη και σίγουρα θα είχε νιώσει αποστροφή για τον Κασιδιάρη που εμφανίστηκε αυτόκλητος υπερασπιστής της μνήμης της. Το κακοποιημένο παιδί από φασίστες γονείς που έγινε ναζί. Και όχι η παιδική κακοποίηση δεν δίνει δικαιολογία τα τα μουτρα του. Κι άλλοι κακοποιήθηκαν και δεν έγιναν τέτοιοι…)
Γιατί ο πόλεμος του καθεστώτος κατά των αναρχικών συνιστά για το αναρχικό κίνημα την μεγαλύτερη ευκαιρία του!
Σε πρώτη ματιά αυτό φαίνεται αντιφατικό και οξύμωρο. Όταν κάνει κοινωνικό και πολιτικό πόλεμο το πιο διεφθαρμένο και φασιστικό καθεστώς της Ευρώπης με την πλέον φασιστική και πολυπληθή αστυνομία της Ευρώπης αυτό δεν μπορεί παρά να απειλήσει την ακεραιότητα αλλά και την ίδια την ύπαρξη οποιουδήποτε αναρχικού κινήματος.
Το έχουν δείξει και θα το δείξουν περισσότερο στο άμεσο μέλλον ότι είναι αδίστακτοι. Η βία για αυτούς είναι η δεύτερη φύση τους. Τα οργανωμένα σώματα καταστολής που διαθετούν έχουν αναβαθμιστεί στο έπακρο για να είναι πιο αποτελεσματικά και βίαια. Υπηρετούν το χρήμα με όλες τις διαστροφές και τις ατιμίες των χρηματόδουλων και χρηματολάγνων. Μισούν τη Ζωή και την ελεύθερη κίνηση και έκφραση της. Θέλουν την κοινωνία στον γύψο και τον πολιτισμικό βούρκο. Έχουν κατορθώσει να υπηρετούν ταυτόχρονα και τον αυταρχικό φασισμό και τον χρηματιστικό νεοφιλελευθερισμό χωρίς να νιώθουν καμιά ντροπή για το αμάγαλμα τους. Στηρίζονται στο παράλογο και τυφλό μίσος που νιώθουν καταπιεσμένα και ανήμπορα ανθρωπάκια που διψάνε για εξιλαστήρια θύματα για να κατασκευάσουν το τερατούργημα του εμπρηστή, τρομοκράτη, παράσιτου αναρχικού που είναι εχθρός του λαού. Με την ψυχική βρωμιά που σιχαίνεται και ντρέπεται για την ζωή θα τους κολλήσουν και την στάμπα του άπλυτου για να προβάλουν σε αυτούς και ανεστραμμένα την δική τους ψυχική μπόχα που έχει γίνει μόνιμο χαρακτηριστικό της ζωής τους. Μικρόψυχοι, κομπλεξικοί, λίγοι και κενοί.
Ανθρωπάκια που είναι μεθυσμένα στην εξουσία και με την εξουσία και νομίζουν ότι είναι κάποια ενώ είναι εκτεθιμένα ανά πάσα στιγμή στον ιστορικό διασυρμό και εκμηδένιση σε κάθε ενδεχόμενο αιφνίδιας κοινωνικής αφύπνισης. (όπως έχει συμβεί τόσες φορές σε τόσες ιστορικές περιόδους εδώ και σε άλλες χώρες…)
Και να γιατί το αναρχικό κίνημα παίρνει αέρα στα πανιά του:
1)
Το ίδιο καθεστώς που έχει κηρύξει τον πόλεμο στους αναρχικούς έχει κηρύξει τον πόλεμο και σε όλη την κοινωνία. Αυτό από μόνο του και αντανακλαστικά ανεβάζει την δημοφιλία και την αποδοχή των αναρχικών μέσα στην κοινωνία. Αυτή η σύνδεση πρέπει να αναδειχτεί και αναδεικνύεται συνειδητά. Δεν είναι καθόλου τυχαία, άσχετα ή ασύνδετα η κατεδάφιση θεμελιακών εργατικών δικαιωμάτων, η συνολική επίθεση στο συνολικό βιοτικό επίπεδο, η αύξηση της καταστολής και ο εκφασισμός του κράτους με τον πόλεμο κατά των αναρχικών και των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων τους. Αυτή την απλή αλήθεια τη καταλαβαίνουν πια όλο και περισσότεροι και αυτό δίνει άλλη ώθηση στην απεύθυνση των αναρχικών στην κοινωνία αλλά και άλλη ώθηση στην κοινωνία για να συναντήσει τα μηνύματα τους. Σε αντίθεση λοιπόν με αυτό που θέλουν να πλασάρουν τα πληρωμένα παπαγαλάκια του συστήματος περί αναρχικών που δεν έχουν σχέση με την κοινωνία και τον μέσο άνθρωπο, ο αναρχικός είναι πιο κοντά από ποτέ στην κοινωνία και η κοινωνία είναι πιο κοντά από ποτέ στον αναρχικό. Και αυτή η σχέση θα σφίξει κι άλλο στο άμεσο μέλλον…
2)
Ο αναρχικός χώρος είναι ποικιλόμορφος και αυτό είναι αναπόσπαστο στοιχείο της φύσης και της δύναμης του. Από το 1999 είναι σε ορμητική άνοδο ώστε σήμερα να έχει απλωθεί σε δεκάδες καταλήψεις και αυτοοργανωμένους χώρους σε όλη την Ελλάδα. Τεράστια ώθηση πήρε τον Δεκέμβρη του 2008 και μπόρεσε να κρατήσει την ανοδική του επιρροή ακόμη και μετά τα γεγονότα της μαρφίν (που κάποιες αναρχικές ομάδες με αυτοχειριαστικές διαθέσεις θέλησαν να τα φορτώσουν στον χώρο τους…) όταν σε άλλες χώρες και εποχές αντίστοιχα γεγονότα είχαν εκμηδενίσει την επιρροή του (περιπτωση πιάτσας φοντάνα και εμπρησομύ στην μαδρίτη που χρεωθηκαν σε αναρχικούς ενω αργότερα αποδείχτηκε ότι ήταν έργο φασιστών και μυστικών υπηρεσιών) Όχι τυχαία, το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα αντικρύζεται από τους αλλους αναρχικούς του κόσμου σαν το ισχυρότερο του πλανήτη. (με δεύτερο υπόψηφιο το κίνημα στην Χιλή)
Στα 2011 μπορούσε να είναι τόσο ισχυρός ώστε ένα κομμάτι του να απαξιώνει και να αποστασιοποιειται από το κίνημα του συντάγματος ενώ ένα άλλο να συμμετέχει ενεργά εκεί επηρεάζοντας το κίνημα προς ριζοσπαστικότερες κατευθύνσεις και στοχασμούς. Η απρόκλητη ολομέτωπη επίθεση που δέχεται τώρα από το κράτος δεν μπορεί παρά να συσπειρώνει και να δυναμώνει την αποφαστικότητα των αναρχικών.
Αναρχικοί αυτοπροσδιοριζονται διάφοροι άνθρωποι που μπορεί να έχουν ανάμεσα τους διαφορετικές απόψεις για την έμφαση στο ατομικό ή στο κοινωνικό, στην χρήση της αντιβίας και σε ποιο βαθμό της, στην ίδια την διατροφική συμπεριφορά κι αν πρέπει να τρώγεται κρέας, στην εμφαση τους στο ταξικό, στο πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται η αριστερά κλπ Όμως μέσα σε όλες αυτές τις διαφορές υπάρχει ένα κοινό αξιακό σύστημα που προτάσσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη και ελευθερία. Και μέσα σε αυτές τις συνθήκες της ολοκληρωτικής επίθεσης προς όλο το αναρχικό κίνημα όλες οι διαφορετικές πλευρές του αναρχικού κινήματος δεν μπορούν παρά να ενωθούν! Όχι να ενωθούν παρακάμπτοντας τις διαφορές τους. Αλλά να ενωθούν στην δράση και στην πράξη αποκρούοντας και αντιπαλεύουντας έναν κοινό εχθρό. Κι έτσι προέκυψε η ενωτική πρωτοβουλία της 12 Γενάρη που έχει ευρύτατη απεύθυνση.
3)
Όμως η επίθεση στο αναρχικό κίνημα στις υποδομές και τους χώρους του, η φασιστική επίθεση στις ίδιες της αξίες της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης έχει μια άλλη συνέπεια, ελπιδοφόρα και απρόβλεπτη: να ξυπνήσει ο αναρχικός κόσμος. Έχω υπερασπίσει και σε άλλα κείμενα μου την αντιπαραβολή των εννοιών αναρχικού χώρου και αναρχικού κόσμου. Το πρώτο είναι κάτι πιο συγκεκριμένο και αφορά συγκεκριμένες ομάδες, την δράση τους, τους χώρους τους κλπ Το άλλο είναι πιο απροσδιόριστο και αφορά ένα ευρύτερο σύνολο κόσμου που μπορεί να μην εμφανίζεται στην καθημερινότητα αυτοδιαχειριζόμενων χώρων αλλά εμφανίζεται αποφασιστικά σε στιγμές αφύπνισης, μαζικής αντίστασης και εξέγερσης. Από αυτό τον κόσμο προέκυψε ο Δεκέμρης του 2008, αυτός ο κόσμος εμφανίζεται στατιστικά να δίνει ένα 4% στους αντεξουσιαστές σαν ιδεολογική επιρροή.
Είναι κόσμος που έχει περάσει από κινήματα και μετά για διάφορους λόγους ιδιώτευσε και φαίνεται ανενεργός. (δηλαδή δεν φαίνεται!) Κόσμος που έχει την αίσθηση του δίκαιου και καταλαβαίνει όταν γίνεται ένα τεράστιο κρατικό έγκλημα. Και αυτό το έγκλημα είναι τώρα σε εξέλιξη! Αυτός ο κόσμος ξυπνάει και το καταλαβαίνει και ουαί και αλλίμονο…Εδώ ταιριάζει ότι το κράτος δεν έχει μαλλον καταλάβει με τι ιστορικές δυνάμεις τα βάζει και τι γίγαντες ξυπνά… Πόσο είναι το μέγεθος αυτού του αναρχικού κόσμου; Αρκετό ώστε αν ενεργοποιηθεί θα αλλάξει αποφασιστικά την έκβαση του πολέμου. Και μέσα στις συνθήκες της οικονομικής εξαθλίωσης αυτός ο κόσμος έχει μεγαλώσει ποσοτικά και αγριέψει ποιοτικά. Δεν πιστεύει στα κόμματα δεν πιστευει σε σωτήρες, προσδοκά σε μια ριζοσπαστική ένωση των από κάτω που θα σαρώσει τους από πάνω. Αυτός ο κόσμος ενστικτώδικα νιώθει ότι η επίθεση του κράτους στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους των αναρχικών είναι επίθεση και σε αυτόν και χωρίς να χρειάζεται καν να το εκλογικεύσει οργίζεται και θέλει να αντισταθεί.
Από τα πάνω συνάγεται ότι οι αναρχικοί στην Ελλάδα διατρέχουν έναν θανάσιμο κίνδυνο αλλά έχουν στα χέρια τους και μια τεράστια ευκαιρία.
Σε μια κοινωνία ρημαγμένη, φτωχοποιημένη με το κοινωνικό άδικο να θριαμβεύει και να περηφανεύεται, η επίθεση στους αναρχικούς είναι επίθεση που αφορά όλη την κοινωνία και το μέλλον της. Το να συντριβόταν πολιτικά το πιο μαχητικό κομμάτι της κοινωνίας θα άνοιγε διάπλατα τον δρόμο στο ναζισμό να οργιάσει και θα επικύρωνε με τον πιο απαίσιο τρόπο την εμπέδωση της κοινωνικής υποταγής, τηε δειλίας και της ανευθυνότητας. Ο φόβος για την ελευθερία θα είχε θριαμβεύσει και πολιτικοί εγκληματίες που έχουν κάνει τόσο μεγάλο κοινωνικό κακό θα διαφήμιζαν τον φασισμό τους σαν το μέσο που κερδίζονται κοινωνικές πλειοψηφίες. Αλλά αυτό δεν θα γίνει!
Αυτό που μπορεί να γίνει άμεσα είναι να δυναμώσει η επιρροή των αναρχικών στον πληθυσμό και οι ίδιοι να είναι οι μπροστάρηδες μιας σαρωτικής κοινωνικής εξέγερσης που θα σταματήσει κοινωνικούς εγκληματίες και καθάρματα σαν τον Σαμαρά να κάνουν τον φασιστικό τους έργο. Το 2013 είναι αντικειμενικά χρονιά εξέγερσης ό,τι κόλπα κι αν κάνουν, όπως και αν παραμορφώσουν προπαγανδιστικά την πραγματικότητα για να την ωραιοποιήσουν, όσα γκάλοπ νίκης κι αν προβάλουν. Η κοινωνία έχει συμπιεστεί τόσο πολύ και η απελπισία είναι τόσο γενικευμένη ώστε η οποιαδήποτε αφορμή προβλέψιμη ή απρόβλεπτη να μπορεί να πυροδοτήσει ξεσηκωμό. Η μπογιά της νομιμοποίησης τους φθίνει από μέρα σε μέρα. Ο χειμώνας είναι σκληρός. Πολλοί υποφέρουν για να δέχεται το νευρικό τους σύστημα χωρίς αντίδραση τις κατασκευασμένες προπαγάνδες τεχνητής αισιοδοξίας. Μέσα σε τέτοιες συνθήκες γίνεται τίτλος τιμής να είσαι καταδιωκόμενος αναρχικός. Είναι η μόνη επιλογή αξιοπρέπειας σε έναν κοσμο που έχει αποδεχτεί την αθλιότητα και την φρίκη της εξουσίας σαν κάτι μοιραίο και φυσικό.
Ιστορικά λοιπόν παρουσιάζεται η ευκαιρία να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα αναρχικό κίνημα τόσο μαζικό και πολύμορφο όσο είχε υπάρξει στην Ισπανία την δεκαετία του 30(και χωρίς να κάνει τα λάθη εκείνων των παλιών αναρχικών!). Ο πόλεμος του καθεστώτος κατά των αναρχικών δίνει σαν αντίδραση τεράστια ώθηση των αναρχικών ιδεών μέσα στην κοινωνία. Δυστυχώς ή ευτυχώς έχουμε μέσα σε αυτές τις συνθήκες μια λιγόψυχη αντιφατική και ετερόκλητη αριστερά όπως αυτή του σύριζα που στέκεται αμήχανα και θέλει να πάρει ίσες αποστάσεις από μια ξεκάθαρα σχεδιασμένη και οργανωμένη φασιστική κρατική επιχείρηση εκμηδένισης των αναρχικών. Αυτός ο ισορροπιστικός τακτικισμός δείχνει ένα κόμμα χωρίς ψυχή και χωρίς σθένος να υπερασπίσει τις αξίες του. Ένα κομμάτι αυτών που ψήφισαν σύριζα έχει γνήσια οργιστεί με την φασιστική επιχείρηση του κράτους. Είναι ευπρόσδεκτο να δείξει αυτή την οργή του και στον δρόμο και να μην καπελώνεται από μια ηγεσία που σε τέτοιο κρίσιμο ζήτημα κρατάει απαράδεκτα αμυντική και μεσοβέζικη στάση.
Το ποτάμι της Αναρχίας πίσω δεν γυρνά…
Στον δρόμο της για να γίνει ένα πλήρες μαζικό και αποφασιστικό ιστορικό ρεύμα στην Ελλάδα, η αναρχία θα τραβήξει κόσμο από την αριστερά αλλά και κόσμο που σιχαίνεται την πολιτική γενικά και τους μηχανισμούς χειραγώγισης της. Θα πειραματιστεί με ιδέες συνομοσπονδίας και με την ανάγκη ίσως να φτιάξει το δικό της ΕΑΜ και ΕΛΑΣ και θα έχει να αντιμετωπίσει την μανιασμένη καταστολή ενός δολοφονικού καθεστώτος. Στην αντεπίθεση της στην απρόκλητη και λυσσαλέα επίθεση του κράτους-ΜΜΕ-καθεστωτικών και φασιστικών κομμάτων, θα μπορέσει να δείξει ότι εκφράζει κάτι βαθύ και αληθινό που είναι συνυφασμένο με τον Άνθρωπο στα καλύτερα του: Αλληλεγγύη-Αυτοοργάνωση-Αξιοπρέπεια. Και μέσα στο διάβα αυτού του τρελού χρόνου θα μπορέσει να πολλαπλασιάσει τους χώρους δημιουργίας και απεύθυνσης της. Το κίνημα των καταλήψεων θα φουντώσει!
Και θα θυμόμαστε τις 12 Γενάρη σαν ορόσημο που βοήθησε για όλα αυτά!
Μπροστά σε μια τεράστια Ιστορική Αναμέτρηση με μακρινό ορίζοντα…
Είναι η κοινωνία έτοιμη να ζήσει πάνω σε αναρχικές αρχές που βάζουν την ζωή την ευθύνη και την αλληλεγγύη σε πρώτο πλάνο; Χωρίς την σκλαβιά της εξουσίας και του χρήματος; Όχι και δεν θα είναι έτοιμη για πολλές δεκαετίες ίσως… Ο τρόπος ανατροφής, οι αξίες της κοινωνίας, οι καταπιεστικότητα των θεσμών της, η ανύπαρκτη ή αρνητική σημασία που δίνεται στην ζωή και στις λειτουργίες της, το προφυλαγμένο ταξικό σύστημα της, όλα συνομωτούν ώστε ο άνθρωπος να μένει στο επίπεδο της αθλιότητας και της σκλαβιάς.Κι αυτό συμβαίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια από τότε που κυριάρχησε ο ταξικός και πατριαρχικός πολιτισμός. Να αναζητά σωτήρες που θα τον απαλλάξουν από τις δικές του ευθύνες, να θέλγεται με εξιλαστήρια θύματα που του ανακουφίζουν φευγαλέα την καταπιεσμένη ενέργεια του.
Αυτό όμως που είναι έτοιμο για την κοινωνία (και μετά από κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες αιώνων!) είναι τουλάχιστον να δεχτεί την δυνατότητα μιας άλλης κοινωνίας με άλλες αξίες και με την Ζωή στο κέντρο της. Κι έτσι να συνυπάρξει με εγχειρήματα αυτοοργάνωσης που υλοποιούν στην πράξη το πρόταγμα να πάρουμε τις Ζωές στα χέρια μας. Κι όχι μόνο να συνυπάρξει αλλά και να σταθεί αλληλέγγυα στην αντίσταση που θέλει να κρατήσει τις καταλήψεις ζωντανές και να τις πολλαπλασιάσει! Κι έτσι θα μείνει ζωντανή η ελπίδα για ένα άλλο μέλλον…
Η συντριβή των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων θα πήγαινε την κοινωνία δεκαετίες πίσω.Θα την επέστρεφε στην μετεμφυλιακή εποχή της φασιστικής τρομοκρατίας εμπεδώνοντας στο απόλυτο την οπισθοδρόμηση που έχει συμβεί και στους άλλους τομείς της κοινωνίας. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΚΙ ΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΜΑΖΙΚΟ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ. Ας δούμε πώς θα μπορέσουν να διαχειριστούν να έχουν δεκάδες ή και εκατοντάδες αναρχικών στις φυλακές. Ξέρουν καλά ότι αυτό θα τους οδηγήσει σε ακόμη πιο απρόβλεπτα γεγονότα.
Πόσο έχει ξεφύγει από μεριάς τους η κατάσταση φανερώνεται από αυτό το απλό:
Οι χρυσαυγίτες να πανηγυρίζουν που το κράτος υλοποιεί την πολιτική τους απέναντι στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και παράλληλα να προβληματίζονται ότι αυτό θα μειώσει την επιρροή τους αφού η ΝΔ δεν ξεχωρίζεται πια από την χρυσή αυγή!
Ο σημερινός αγώνας είναι επομένως ένας πόλεμος με τον κρατικό φασισμό και τα φερέφωνα του. Είναι κυριολεκτικά ένας αγώνας Ζωής και Θανάτου. Η πλευρά του καθεστώτος εκπροσωπεί τον χρεοκοπημένο καπιταλιστικό κόσμο που θέλει να τον κρατήσει στην ζωή με την καταστολή και τον φασισμό. Τον κόσμο δηλαδή που έχει οδηγήσει τον πληθυσμό στην απόγνωση και τις αυτοκτονίες. Η δική μας πλευρά εκπροσωπεί την Ζωή, τις δυνατότητες της, την ελευθερία και την ευθύνη της, την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη.
Ο πόλεμος θα είναι σκληρός και θα έχει πολλές μάχες. Αξίζει να τον δώσουμε με όλη την ψυχή μας και με όλη την ενέργεια μας και οι ίδιοι να γίνουμε καλύτεροι στην πορεία του αποφεύγοντας να πέσουμε στο εγκληματικό επίπεδο τους.(όπως αυτοί μας ωθούν με τις εγκληματικές ενέργειες τους…) Αλλά δίνοντας την μάχη με αυταπάρνηση και αποφασιστικότητα.
Επιτέλους ας δούμε για πρώτη φορά να συμβαίνει το αυτονόητο: Όπως ως τώρα οι άνθρωποι είχαν μάθει να δίνουν το αίμα τους για κούφια ιδανικά και ψεύτικες ιδέες, αυταρχικούς δυνάστες και σώβρακα ποδοσφαιρικών ομάδων, να μαθουν να το δίνουν και για τα πιο ουσιώδη:για την ίδια την Ζωή και την Ελευθερία της. Υπάρχει κάτι σημαντικότερο για να αγωνιστεί κανείς;
http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2013/01/11/thoughtsabouthecomingrevolt/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου